1.Το συμπέρασμα που διατυπώνετε στην ερώτησή σας μένει να αποδειχθεί ή όχι καθότι ο μηχανισμός δράσης του b – coronavirusSARS – COV – 2 ιού είναι πολύπλοκος και δεν έχει πλήρως διευκρινισθεί. Δεν ξέρουμε αν η μολυσματικότητα σχετίζεται με την θερμοκρασία. Φαίνεται πως όχι. Σαφώς η συνοσηρότητα της Γρίπης αποτελεί έναν επιβαρυντικό παράγοντα όπως πολλοί άλλοι.
Πιθανόν οι ευπαθείς ομάδες να προσέχουν περισσότερο αν και δεν υπάρχουν σαφώς τέτοια δεδομένα. Είναι μια υπόθεση. Οι πιο κοινές ευπαθείς ομάδες είναι οι παχύσαρκοι, οι ηλικιωμένοι, οι υπερτασικοί, οι διαβητικοί, οι πάσχοντες από καρδιακή ανεπάρκεια καθώς και από αναπνευστική ανεπάρκεια και βεβαίως οι ανοσοκατεσταλμένοι.
2.Αποφυγή των συναθροίσεων, συχνό πλύσιμο χεριών, παραμονή στο σπίτι.
– Όχι επισκέψεις σε νοσοκομεία, ιατρεία αν δεν υπάρχει επιτακτικός λόγος.
– Απόλυτη συμμόρφωση με την θεραπεία για καρδιακή ανεπάρκεια, σακχαρώδη διαβήτη, αρτηριακή υπέρταση κ.λ.π. δηλαδή μείωση πιθανότητας επανεισαγωγής στο νοσοκομείο.
– Τρεφόμαστε υγιεινά, αποφεύγουμε το κάπνισμα.
– Επί ύποπτων συμπτωμάτων επικοινωνούμε με τον γιατρό μας.
– 1,5 – 2 mαπόσταση μεταξύ ατόμων σε χώρους αναμονής, ψυχαγωγίας ή εργασίας.
– Οι ασθενείς υπάλληλοι να παραμένουν στα σπίτια τους.
– Οι επιχειρήσεις να σχεδιάζουν λειτουργία με μειωμένο προσωπικό.
– Αν πρόκειται να γίνει απεικονιστική εξέταση, να υπάρχει ενημέρωση για την κατάσταση του ασθενούς 14 ημέρες πριν.
– Υγιεινή χεριών σε νοσηλευτές και τεχνικούς παρακλινικών και απεικονιστικών εξετάσεων ( αξονική τομογραφία κ.λ.π.)
– Μεγάλα χρονικά διαστήματα μεταξύ των εξετάσεων (αποφυγή συνωστισμού)
– Χρήση μάσκας συνεχώς αν είναι δυνατόν ολόκληρο το 24ωρο
– Επιλογή σωστής μάσκας
Οι απλές χάρτινες μάσκες προστατεύουν κατά 95% για μερικές ώρες.
Οι πάνινες προστατεύουν κατά 50%.
Οι μάσκες με βαλβίδα προστατεύουν συνεχώς κατά 95%, αλλά είναι επικίνδυνες για αυτούς που δεν φορούν μάσκα.
– Αυξημένα μέτρα προστασίας του προσωπικού που θα κάνει παρακλινικές εξετάσεις σε ασθενείς με COVID -19 ή σε ασθενείς με πιθανή νόσο COVID – 19
– Απολύμανση του χώρου.
– Απολύμανση των μηχανημάτων.
– Ελάχιστη, κατά το δυνατόν, συνοδοί ασθενών.
- Με βάση τα πιο πάνω και στο ποσοστό που τηρήθηκαν λειτούργησε σωστά. Γιατί πολλά από τα παραπάνω τηρήθηκαν.
- Είναι γεγονός ότι το 30% των νοσηλευομένων ασθενών αναπτύσσει σοβαρή πνευμονική νόσο λόγω «υπερφλεγμονώδους αντίδρασης».
Τα ενδοθηλιακά κύτταρα των μικρών αγγείων και των τριχοειδών του πνεύμονα υφίστανται βλάβες με πολλούς μηχανισμούς.
– Ένωση του ιού με τον υποδοχέα του αγγειομετατρεπτικού ενζύμου (ΑCE2) με συνέπεια την ενεργοποίηση της οδού καλλικρεϊνης – βραδυκινίνης με τελικό αποτέλεσμα, αύξηση της διαβατότητας των αγγείων και δημιουργίας πνευμονικού οιδήματος.
– Ενεργοποίηση ουδετεροφίλων και παραγωγή ριζών που καταστρέφουν τα ενδοθηλιακά κύτταρα και αυξάνεται έτσι και με αυτόν τον μηχανισμό η διαπερατότητα των πνευμονικών τριχοειδών που επιτείνει το πνευμονικό οίδημα.
– Η ενεργοποίηση ανοσοκυττάρων και η έκκριση φλεγμονωδών κυτοκινών και αγγειοδραστικών μορίων προκαλεί ρήξη των διακυτταρικών συνδέσμων που υπάρχουνμεταξύ των ενδοθηλιακών κυττάρων με αποτέλεσμα αύξηση της διαβατότητας και κατά συνέπεια πνευμονικό οίδημα.
– Υπερέκφραση ΙL – Ibκαι ΤΝFενεργοποιεί την γλυκουρονιδάση με τελικό αποτέλεσμα αύξηση διαβατότητας και πνευμονικό οίδημα.
– Αν υπάρχει μεγάλη υπερέκφρασηκυττοκινών «Θύελλα κυττοκινών» τότε εκτός από την βλάβη του ενδοθηλίου γίνεται και διάχυτη ενδαγγειακή πήξη με αποτέλεσμα πολυοργανική εξάπλωση της νόσου.
– Βασικός παράγοντας εξάπλωσης του ιού σε πολλά όργανα, είναι η καταστροφή της κυψελιδοτριχοειδικής μεμβράνης, λόγω της αναπνευστικής νόσησης, και τη διασπορά του ιού στα όργανα του σώματος.
– Σε ορισμένους νέους ασθενείς παρατηρείται αγγειίτηςKawashakiμε τις ανάλογες συνέπειες.
Σύμφωνα με τα πιο πάνω ο ιός δημιουργεί χρόνια προβλήματα στους πνεύμονες (πνευμονική ίνωση) αν ο ασθενής επιβιώσει από το ARDS, δηλαδή από το πνευμονικό οίδημα, αλλά και σε άλλα όργανα.
- Η χρήση μάσκας είναι πολύ σημαντικός παράγοντας, αλλά θα πρέπει να τηρούνται και τα μέτρα που αναφέρθηκαν ήδη.
- Περισσότερο με φοβίζει ο COVID – 19, διότι δεν γνωρίζουμε αρκετά την συμπεριφορά του και την αλληλεπίδρασή του με το ανοσοποιητικό σύστημα, διότι δεν έχουμε ακόμη εμβόλιο, διότι όπως για όλους τους ιούς δεν έχουμε φάρμακο, διότι υπάρχουν οι ασυμπτωματικοίφορείς που διασπείρουν την νόσο. Ένας τέτοιος φορέας μπορεί να μολύνει περίπου 100 άτομα.
- Δεν γνωρίζω. Γνωρίζω ότι μέχρι τώρα για την παραγωγή εμβολίου είναι απαραίτητοένα χρονικό διάστημα 10 ετών. Εύχομαι αυτό το διάστημα να είναι τώρα πολύ μικρότερο, επειδή υπάρχει προχωρημένη τεχνογνωσία. Τα ερωτήματα όμως είναι τα εξής : α) Το ποσοστό επιτυχίας του εμβολίου, β) Ποια η διάρκεια της ανοσίας και γ) Ποιες οι πιθανές παρενέργειες.
- Θα εξαρτηθεί από τον χρόνο που θα απαιτηθεί για την παρασκευή του εμβολίου.